POLKO, NIE BĄDŹ SZARA JESIENIĄ!

Mam ten cien w kolorze czerwonym. Dzis na oczach (tj. powiekach). Szare spodnie, biala koszula, czarna kamizeleczka. I czerwony cien. Dwa razy go zmywałam dzis rano, zanim do siebie przemówiłam łagodnie acz stanowczo, żeby go zostawic i zobaczyc, co się stanie.

No i siedze z tym cieniem i czekam, co się wydarzy.

Wczoraj – telefon o 18.37

– Haloooooooo, kochanie! Wiesz, jestem w PERTH, NAWET NIE MASZ POJECIA, JAKI MIAŁEM MECZACY DZIEN (nie no, oczywiście – pewnie przez caly dzien grałeś w berka z kangurami, to rzeczywiście wyczerpujące – JAKZE CI WSPOLCZUJE). Tu jest wpol do pierwszej w nocy, wiesz? Dwadzieścia kilka stopni (Aaaaaaaa!!!!!…). I mam okno na Ocean Indyjski (AAAAAAAAAAAAAAAAA!). Wiesz, było na lancz PROSCIUTTO Z KANGURA (A! A! AAAA!), ale nie zjadłem, wziąłem sobie cośtam z kraba.

No wiesz, skarbie, ja tez swietnie się bawie – kiedy wstaje, jest noc i leje. Jak wracam z pracy, jest (suprajs, suprajs!) NOC i LEJE, temperatura oscyluje pomiedzy 4 a 6 stopniami celsiusa. Ulice w Warszawie smierdzą dorszem, a Dworzec Centralny, za którym zapewne się stęskniłeś, wali jak jedna wielka smażalnia. Jeśli chodzi o widoki na oceany, to owszem, odkrylam kaluze pod oknem na werandzie, widocznie było niedomknięte. Z ciekawych i emocjonujących wydarzen – to jestem na 187 stronie „Going Postal”, kupiłam sobie czerwony cien do oczu i wywiesiłam to pranie, które razem wkładaliśmy do pralki w piątek, pamiętasz?…

Siedze zatem z cieniem i czekam. Na razie NIC.

10 Replies to “POLKO, NIE BĄDŹ SZARA JESIENIĄ!”

  1. Nie rozumiem. Czerwony cień miał być w akcie desperacji, czy co? I jak się taki nałoży to drugie połowy wracają zza oceanów? To może ja też nałoże i jakaś druga połowe do mnie wróci, gdziekolwiek by nie była…?
    A dworzec śmierdzi jak jeden wielki KIBEL (tudzież szalet publiczny) a nie SMAZALNIA.

  2. No OCZYWISCIE, ze zazdrosczę, acz nie zawiszczę, co to, to nie! (To chyba NORMALNE, ze mu zazdroszce – podroz do Australii zawsze byla moim marzeniem, ale nie sluzbowa, no blagam).
    A tesknie swoja droga.

  3. jakie tam “tęsknisz”?
    Koleżankę B. po prostu zżera zawiść, bo N. się, jej zdaniem, dobrze bawi, a ona nie. Znacznie mniej by tęskniła, gdyby to ona była w Australii z przystojnym koalą, a N. taplałby się w kałuży pod oknem na werandzie.
    Ot co!

Skomentuj Barbarella Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

*