O PAJAKU I KLEJNOTKACH

 
Grzyby jak grzyby, ale pająki w tym roku to już naprawdę! Wczorajszy – w samochodzie, na wprost mojego  nosa – był wielkości tyłka Szczypawki i tak samo szary i kudłaty.

Biedny N. musiał zablokować ruch na podmiejskiej szosie dojazdowej, owinąć skurwiela w serwetkę, wypuścić na trawę, następnie dogonić oszalałą strzygę (mnie) popyląjącą poboczem i drącą ryja i upchnąć z powrotem w samochodzie. Nie sądziłam, że jeszcze potrafię się TAK drzeć. Gardło mnie dzis boli potwornie.

To nie jest pora roku dla arachnofobów.

W prezencie dostałam prześliczne zakładki do książek stąd. I wiaderko skrzydełek z KFC – niedobrze mi. Ile lat trzeba skończyć, żeby ZMĄDRZEĆ?… Obawiam się, ze w moim przypadku 540.

A może by tak wstąpić do kościoła scjentologicznego?… Wiem, gdzie mają siedzibę w Madrycie. Świetne miejsce. Jeździłabym raz na miesiąc na nabożeństwo, a przy okazji – na wino i tapas. I wyprzedaże w Cortefielu. No i zawsze to bliżej, niż Uganda, i bez pasożytów i amebozy. Co?…

Czy Uganda?…

16 Replies to “O PAJAKU I KLEJNOTKACH”

  1. Jak ja się cieszę, że ktoś publicznie odważnie napisał o pająkach. To cały mój ból!

    Fajnie się czyta, fanów ani gruppies nie potrzebujesz ;), ale będę systematycznie podczytywać 🙂

    ps. pająki są wszędzie. Im bardziej się przed nimi ucieka, tym bardziej są… takie życie.

    porcelanowyblog.blogspot.com

  2. Oj jak ja rozumiem ta sytuacje z pajakiem.

    Zawsze sie zastnawialam, co by sie stalo, gdyby mi takie bydle spuscilo sie na kierownice w momencie gdy popylam autostrada 130km/h w gestym trafficu.
    Wszystkie rozwazane scenariusze koncza sie tak samo: potworny wypadek w ktorym gine ja i jeszcze pare innych osob z samochodow, ktore sie na mnie wrąbały.

    AAAA!!!!!

  3. Ja ostatnio pająka zobaczyłam na poduszce gdy się obudziłam. Jeszcze nigdy tak szybko nie zerwałam się z łóżka. Pająki są fuj.

  4. zdecydowanie Madryt!
    Uzasadniam: piłam tam najlepszą w życiu kawę i jest to jedyne miejsce, gdzie piwo okazało się BOSKIM napojem (cerveza con limon). Mają tam cztery pory roku, do czego jestem od dzieciństwa przyzwyczajona, tubylcy są sympatyczni a przyroda nie czyha by człowiekowi zrobić krzywdę.

    A Uganda? Ameba, pająki jak słonie, mucha tse-tse, anakondy i inne paskudztwa. Złe Mzimu. Dziękuję bardzo.

    chociaż te ugandyjskie rytmy całkiem, całkiem…
    http://www.connectuganda.com/radio

    Hakuna matata!

  5. Zainteresowała mnie strzygowatość. Najwięcej o strzygach jest tutaj:

    http://szl.wikipedia.org/wiki/Strziga

    Strziga (ze łaćiny striga bez grecke στρίξ, στρίγξ)[1], abo mynski uodpowjydńik strzigůń je to dymůn ze prasłowjańskich wjerzyńůw, uobecny tyż we kulturze, bojkach a uosprowkach wywodzůncych śe ze rygjůnu Ślůnska. Coby tako strziga ńy můgła ludźům szkůdźić, trza jům bůło wykopać a przebić ji śerce dymbowym kołkym (we Ślůnsku, bo kaj ińdźi godało śe, co nojlepszy je uośinowy), abo ji uoberznůńć gowa a wraźić ji jům mjyndzy nogi. Jak już kogo za żywobyćo mjeli we podejzdrzyńu, co po śmjyrći może śe uostać strzigům, to go chowali gymbům na důł a wstyrczali mu do gymby kamjyń.

    Zewnyntrzny wyglůnd
    Padało śe, co tako strziga już za żywobyćo mjała dwa śerca, dwje dusze a dwje raje zymbůw, nale drugo ńy je zauobycz dobrze widoczno, przinojmyńi na pjyrszy rzut uoka. Bestůż mjanuje śe je tyż dwuduszńicůma abo dwuduszńikůma. Po śmjyrći jyno jydno duszyczka uopuszczała ćało, a ta drugo uostowoła we ńim, a skiż tygo żyła uůna dali we grobje, we kerym ńům pochowali. Strzigi forsztelowano śe tyż kej ojle.

    Pochodzyńy powjarki

    Dowńi wjerzůno, co strzigi cyckajům umarlokůwDowńij wjerzůło śe, iże ńykedy umarlok cycko abo zjodo we trule śmjertelńica a bez to sprowadzo śmjyrć na familijo a sůmśadůw uod ńygo. Ta prziwjarka śe nojczyńśći szerziła we czasach srogich zarazůw, kedy jedyn po drugim umjyroł, ńykej a cołke wśe, a ludźe ńy wjedźeli pojakymu. Ńykej tyż můg taki umarlok wylazować ze grobu a stroszać, szterować a nynkać ludźi pů nocach, larmo robić a jodło wyżyrać. Jak wloz kaj na jako wjeża, to kaj by ńy wezdrzoł, nauobkoło wszyndy půmjyrali ludźe. We Dolnym Ślůnsku to śe na takigo padało Nachzehrer abo Wiedergänger, a we Gůrnym – strziga, jeli to bůła baba, abo strzigůń, jeli to bůł chop. Padało śe tyż, co dobrze je ukraść strzidze śmjertelńica uod ńi abo śe legnůńć we trule uod ńij, bo śe wtynczos ńy můgła do grobu wrůćić a cołko moc traćůła, nale to bůło fest a fest ńybezpjyczne a mało bůło takich, kere śe na to powożyli. Na uodwyrtka do upjorůw, ukůnszyńy strzigi ńy muśi uoznoczać śmjyrći uofjary ańi tyż půmjyńyńo śe tyjże we strziga. Bez jaki czas můgům śe uůne tyż zadowolać krwjům zwjyrzyncům[2].

  6. Chyba jednak Uganda. Na zlocie scjentologów jeszcze niedajciepanie byś spotkała Kruza i kompanię… To trochę gorsze niż pajęcza dupa, nawet owłosiona.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

*