O PRZEKLINANIU… GŁÓWNIE

Podobno każdy człowiek rodzi się z workiem słów, jakie wypowie przez całe życie. Ciekawa jestem, czy również z workiem przekleństw, bo jeśli tak, to po wczorajszym dniu w MOIM worku z przekleństwami została ledwo garsteczka na dnie. Grzechoczą tam sobie cichutko i zastanawiają się, dokąd poszli ich koledzy i koleżanki.

Gdyż albowiem PROSZĘ ZGADNĄĆ, co się wczoraj popsuło! Zaczyna się na literę P, kończy na literę C i jest wielkim śmierdzącym pomarańczowym skurwysynem. Och, jak klęłam, kiedy myłam głowę w coraz zimniejszej wodzie. Z ręcznikiem na łbie poszłam go później zresetować – NIC. Kopałam go, wrzeszczałam i klęłam -nic. Wrócił N. z delegacji i dwie godziny w nim dłubał – NIC (on dłubał, ja klęłam). Żeby jakoś przeżyć noc, N. napalił w kominku (a ja klęłam). W sumie nie wiem, czy spałam w nocy, bo byłam tak zajęta przeklinaniem i sprawdzaniem, czy nie dostałam wylewu z wściekłości, że ledwo się obejrzałam, a już było rano.

Pojechałam do biura się ugrzać, a wezwany fachowiec naprawił sukinsyna w dziesięć minut… Co się okazało! ŻE JA GO ZEPSUŁAM! Moją własną rączką (prawą). Albowiem tą rączką włączyłam guziczek z OFF na ON po nalaniu paliwa do zbiornika. Natychmiast po nalaniu paliwa do zbiornika. A tak się nie robi. Trzeba odczekać z godzinę, żeby się nie dostał do dyszy paproszek albo bąbelek powietrza!… No kurwa WZRUSZYŁAM SIĘ, bo myślałam, że mam w domu PIEC. A nie wagę laboratoryjną albo kruchą frezję z chorobą dwubiegunową! (Wróć – o chorobie dwubiegunowej i schizofrenii mojego pieca wiem od dawna). A CZOŁG? Też musi godzinkę odstać po zatankowaniu? I w tym czasie go wysadzą i zbombardują?

Nikt mi nie powiedział o tym czekaniu i mam propozycję, żeby producent pieców mnie pocałował w… Albo nie, bo jeszcze się rozpędzi, spodoba mu się i będzie chciał co chwilę.

Teraz ja jestem WZBURZONA i muszę się odleżeć (najlepiej ze trzy dni). W uszach mi dzwoni do dziś. W dodatku z tego zimna się postanowiłam pocieszyć żurawinowym kisielkiem błyskawicznym… Obawiam się, że producent nigdy nie jadł żurawiny, bo to nawet nie stało obok żurawiny. Jego matka, ojciec i dziadkowie z obu stron też nie jedli żurawiny. W sumie oprócz cukru nie smakowało to niczym konkretnym – czerwony mdławy krochmal. Mogli pierdolnąć na opakowaniu cokolwiek, cegłę, flaminga, może tę żurawinę wylosowali po prostu z dużego koszyka.

Oni mnie chcą wykończyć (N. i piec). Ewidentnie są w zmowie. A teraz jeszcze dołączył do nich producent kisielu.

To może na koniec rozładuję napięcie żarcikiem. Mąż do żony:

– Ty do mnie mowisz, jak do idioty.

– Mówię tak, żebyś zrozumiał.

Ha ha.

Gardło mnie boli (z zimna i od przeklinania).