NEWSY Z PIEKARNIKA

Siedzi w piecu.

Skończyłam "Trupią farmę" i mam trochę niedosyt. Za mało o samej farmie – książka to głównie opis spraw, które były przełomowe dla autora i stanowiły kamienie milowe w jego badaniach nad rozkładem zwłok. To niesamowite, ale w sprawie, która dała początek Trupiej Farmie, Bill Bass pomylił się w stwierdzeniu czasu zgonu o ponad sto lat. Miałam nadzieję na więcej informacji na temat samych badań nad zwłokami – ile ciał rocznie, w jakich warunkach je trzymają, jakieś statystyki. Ale oczywiście pozycję zaliczam do obowiązkowych dla każdego wielbiciela kryminałów z trupem.

Co do "Zaraza i ja" Betty MacDonald nie mam uwag ("The plague and I"). Jest to książka o tym, jak stwierdzono u niej gruźlicę i spędziła prawie rok w sanatorium. W latach 20-stych XX wieku gruźlica była jak rak, a może nawet gorsza dla pacjenta, bo izolowano go od rodziny. Przez pierwsze kilka miesięcy leczenia autorka leży. Mam na myśli – LEŻY. Nie wolno wstawać nawet do łazienki, nie wolno czytać, pisać listów, rozmawiać. Chodzi o to, żeby zwolnić funkcje życiowe organizmu, puls, tempo oddychania i dać płucom maksymalnie odpocząć. Raz na tydzień można wstać na kąpiel, raz na miesiąc – na mycie włosów. W sanatorium jest ciągle zimno (lepiej się leczy gruźlicę w zimnie, niż w cieple), nawet jedzenie jest zimne (choć są go potworne ilości i wszyscy rokujący pacjenci tyją). Oczywiście, czytając o tym u Betty, płacze się ze śmiechu, bo gruźlica gruźlicą, ale sąsiadki, pielęgniarki i szpitalne zwyczaje, opisane z jej bezlitosnym poczuciem humoru, są po prostu ucztą (sama też nie była najłatwiejszą pacjentką, co radośnie przyznaje).

Wieeeelkie uznanie dla księgarni ABE-IPS, która wytropiła mi wszystkie powieści Betty MacDonald, bo się ich nie wznawia, więc przetrząsnęli magazyny chyba na całym świecie i mam komplet. Choć niestety, napisała ich zaledwie cztery (z czego na język polski przetłumaczono tylko "Jajko i ja", za to wszystkie literackie kupy Danielle Steel i tym podobne – jak najbardziej). 

No i Muppety są po prostu wspaniaaaaałe, dowiedziałam się na przykład, że muzyczka z "Żądła" to piosenka z tekstem – "The Entertainer" ("Żądło" to chyba mój ulubiony film) (oprócz Gwiezdnych Wojen) (i Aliena) (i Indiany Jonesa) (NO DOBRA – mój ulubiony film, który w całości dzieje się na Ziemi, aktorzy grają ludzi i nie ma elementów science fiction). A dowcipy z Muppetów powinny być w Sevres ("Zakończył się spór o spadek po śmierci pani Mary Jakiejśtam pomiędzy jej synem Charlesem i kotem Cutykitty. Wygrał Charles i odziedziczył cały spadek: dziesięć tysięcy gumowych myszy").

Ten w piecu zaczyna pachnieć. Nie ukrywam, że dość bosko. Hm.