OPERACJA SIĘ UDALA, PACJENT PRZEZYL, GOSCIE DOCHODZA DO SIEBIE

Zibra to niczego nie umie zrobic kameralnie i po cichu.
Przed jej weselem musiała, po prostu MUSIALA być burza z nawałnicą, która pozbawila prądu pol mojego miasta.
Mogla być tydzień temu, dwa tygodnie temu… NIE – MUSIALA POZRYWAC DRUTY AKURAT wlasnie NA SAMO WESELE ZEBRY.
Piatkowy wieczor, nie powiem, był bardzo romantyczny, siedzieliśmy na werandzie przy swiecach i było nastrojowo.
W sobote rano (pradu nadal niet) przestalo już być tak nastrojowo, bo, kurwa, trzeba się wykąpac, tak? Uczesac, tak? Koszule uprasowac, tak?
Skończyło się ablucjami i prasowaniem u moich rodziców. („Wyglądasz JAK OTOMANA” – moja mamusia na widok mojej pieknej sukni).

Kto nie bral slubu w temperaturze +40 stopni, to naprawde niech się w ogole nie odzywa.

Msza była mocno spersonalizowana – ksiądz, na przykład, wypominał pannie młodej te hordy facetów, które przewinęły się przez jej zycie, zanim poznala Mańka (wszystkim opadly szczeki, bo Zibra się specjalnie z chlopami nie prowadzala, a ksiądz tu teraz takie brewerie opowiada! Są i tacy, co utrzymują, ze ksiądz powiedział „MI-JA-ŁAŚ w zyciu tylu mężczyzn, zanim nie spotkałaś Mańka” – ale powiedział niewyraźnie i ubaw był przedni. Wszyscy wypominaja Zebrze rozpasanie moralne DO DZIS). Uroczy, nie uroczy, na koniec mszy myślałam, ze ugryzę księdza w kostkę, kazał bowiem młodożeńcom i świadkom klęczec na gołym marmurze jakies 20 minut, myślałam, ze oszaleję (goly marmur, gole kolana, aaa!).

Wesele było czarowne, panna mloda tańczyła salsę najczęściej z kilkoma facetami naraz i co kwadrans przybiegala do mnie, żebym zszyła jej ogonek, bo notorycznie odpadał – ja, na szpilkach i po spożyciu, zszywałam ogonek, na dowod czego mam rany kłute kciukow. Komary żarły, wiec smarowaliśmy się olejkiem waniliowym spożywczym i o 1 w nocy polowa gosci pachniała jak sernik. Mloda mowi, ze się upilam i ze pod koniec imprezy BYŁO WIDAC. Jest to możliwe, gdyz w niedziele spalam do 15.00 oraz NIE MOGLAM ZROBIC ANI JEDNEGO KROKU. To ostatnie to raczej nie przez alkohol, tylko przez szpilki.

Poprawiny były rownie urocze, jak wesele. Tym razem w rolach głównych wystąpiły dzieci kuzyna – naprawdę, niesamowite ludziki. Świeżo poslubiony małżonek prowadzil domowe przedszkole – w jednym ręku kieliszek, w drugim – cygaretka, radosne dzieci uwieszone u T-shirta i wykład „Co robi piesek? JE TRAWĘ. Wieczorem doimy pieska i mamy świeże mleko!” (Brawo, Maniek).

– Psie mleko jest WSTRĘTNE – zwierzył mi się pozniej Franek, a mi włosy dęba stanęły – CZY MÓJ KUZYN nie przesadza z tym nowoczesnym wychowywaniem potomstwa?… Na szczescie okazalo się, że to nawiązanie do wcześniejszego wykładu Mańka, a nie do ekologicznej diety, którą sa katowani np. w przedszkolu.

Następnie ja spróbowałam nawiązać nić porozumienia z dziećmi. Podchodzę do Franka, który wisi nad słoikiem, do którego wlasnie wyłowiliśmy karasie z fontanny (moja inicjatywa – w fontannie karasie się męczyły i zostana wypuszczone do przyzwoitego akwenu).
– No co, Franek? Nadales już rybkom jakies imiona?… – zagadnęłam.
Obywatel lat 5,5 spojrzał na mnie jak na kretynkę.
– A co, ja je będę WOŁAŁ?… Przeciez to są ZWYKŁE RYBY.

Po poprawinach wracaliśmy z N. w czasie ulewy, bez parasola, w koszulkach, po ciemku (swiatla nadal niet), ja co 20 metrow łowiłam klapki w kaluzach, a N. wzdychał, roztaczając opar jarzębiaku:
– Popatrz, jak ROMANTYCZNIE… Biegniemy sobie w deszczu JAK ZAKOCHANI.

Światło włączyli w nocy z niedzieli na poniedziałek.
Kaluza pod zamrazarką była średniej wielkości – wytarłam, ale DOBROWOLNIE DO ŚRODKA NIE ZAJRZĘ.

To było bardzo piekne wesele, ale teraz bym chciala gdzies wyjechac i odpocząć!…