O TYM, ZE SWIAT NIE JEST SPRAWIEDLIWY

No to wróciłam.

Kocham Wyspy Kanaryjskie. Za słońce, za spokój, za wino, za jedzenie. Za nieustający dobry humor i grzeczność Hiszpanów (tez bym była grzeczna i usmiechnięta, gdybym przez cały rok pławiła się w +26 i jadła krewetki w cosnecku!).

Najpierw powalił mnie na kolana hotel.
Nawet nie o to chodzi, że luksusowy, choć luksusowy, ale najlepsze było to, że miał ze 4 hektary (bo to bungalowy były) i wyłożony był płytkami cotto… I MOIMI DEKORAMI!

MOIMI DEKORAMI, które kupowałam na sztuki i trzęsłam się nad nimi, takie były piekne i drogie i oryginalne… Przyjeżdżam, a tam… CZTERY HEKTARY MOICH DEKORÓW.

No cóż. Przynajmniej poczułam się JAK W DOMU.

Pierwsza kolacja była pod znakiem kozy.
– Powinni ogłosic żałobę – oznajmił mi mój mąż znad koziego kotleta z hotelowego grilla.
– ? – zainteresowałam się uprzejmie znad dzbanka z winem.
– Umarła im najstarsza koza na wyspie, i ja ją właśnie jem.

Dwa dni później niepomny wrażeń znowu poczęstował się kozą.
– Sprowadzili z Fuerteventury ciotkę tej nieboszczki. JESZCZE STARSZĄ – doszedł do wniosku.

Oduczyło go to jeść kozy tak dalece, że na pożegnalny obiad zaordynował sobie homara (zjadłam mu tylko jedne szczypce, bo mi go było bardzo żal – był wybierany z akwarium i chyba słyszałam krzyk kelnerki i szlochy kucharza, bo chyba N. wybrał ulubionego pupilka pana domu, takiego Azora, i kazał go sobie usmażyć… Poza tym, jednak wolę kraby).

Zwiedziliśmy wszystko, co było do zwiedzenia – Lanzarotte jest taka malutka i kochana i wszędzie jest blisko. Np. do wulkanów. Jak splunąć. Trochę to czasami jest denerwujące, tym bardziej, że jeden z tych wulkanów cały czas… ekhm… DZIAŁA. A Hiszpanie co?… Normalnie, wycieczki na niego puszczają i mięso na nim pieką.

Naprawdę ich lubię.

Zwiedzaliśmy z N. wszystkie atrakcje wyspy – podziemne jeziora, ogród kaktusów, punkty widokowe, wulkany, takie tam – i cały czas wyobrażaliśmy sobie, JAK BY TO WYGLĄDAŁO W POLSCE.

Otóż w Polsce BHP by tego nie dało udostępnić zwiedzającym, bo np. nie było barierek w takim ogrodzie kaktusów. Albo na wulkanie. Ani jednej. I żeby np. dziecko nie spadło, to musza pilnować rodzice. A u nas wszystkiego przecież pilnuje BHP.

Albo uwierzycie, ze Lanzarotte wielkosci obrusa ma swoje lotnisko?… Z dwoma terminalami?… No ma.

A my w Warszawie nie! Bo BHP nie dopuściło.

A hotelowa restauracja na sztucznej wyspie na lagunie, w dodatku nad basenem z wodospadem?… NATYCHMIAST by ją Sanepid zamknął. Tak samo, jak 3/4 tamtejszych knajp – np. te, które nie mają karty. Bo serwują akurat to, co się danego dnia wyłowiło z morza. Albo mają bar nie oddzielony od klienta i klient sobie chodzi i pokazuje palcem, co chce zjeść. Lub wypić.

Echhhhhh.

Posprzątam trochę w domu, zrobię pranie i wracam tam, co?…

Na szczęście mają Arrecife – NAJBRZYDSZE MIASTO ŚWIATA, tak paskudne i tak idiotyczne, że nigdzie nie można trafić, a w sobote po południu WSZYSTKO JEST ZAMKNIĘTE I MIASTO JEST WYMARŁE. W sobote po południu! MAJĄ ZAMNIĘTE BARY I KAWIARNIE!!!!!!

To nie jest normalne.
W Arrecife chyba mieszkają wampiry albo uchodźcy polityczni z Polski.

Przywieźliśmy sobie odjazdową żabę z drewna, którą się trzyma za tylne nogi i przesuwa taką pałeczką po grzebieniu na grzbiecie, a żaba RECHOCZE. Myślałam, że się skicham z zachwytu, jak zobaczyłam te żaby. N. mi ją później schował, bo rechotałam całe wieczory i nie mógł spokojnie oglądac finałów US Open.

Ta Kuzniecowa! Matko kochana, jaka to jest maszyna. Straszna baba. Dobrze, ze ta mała blond wygrała, bo naprawdę.

I niech mi ktoś powie, że świat jest sprawiedliwy.
I niech mi to powie ktoś, kto ostatni tydzień przesiedział na Wyspach Kanaryjskich i wrócił do Polski i już na lotnisku przywitał go deszcz, 13 stopni i Zbyszek Ziobro.

No proszę. Słucham.