O ELEMENCIE ANIMALNYM W SNACH

N. wczoraj wrócił z urzędu skarbowego z urwanym guzikiem. Najwyraźniej chcieli z niego zedrzeć ostatnią koszulę DOSŁOWNIE, jakby nie wystarczało zwykłe, rutynowe pompowanie kasy aż do spalonej ziemi. W każdym razie musiałam przyszywać I CO? Otóż nawlekłam igłę bez pomagania sobie tym takim uszkiem! Siekierka na moją cześć, bardzo proszę.

Pieseczek nasz ukochany nie przestawił sobie zegarka i budzi nas PRZED CZWARTĄ. Zresztą niektórzy kontrahenci N. też lubią przysłać SMS-a w środku nocy, ale to incydentalnie (i tak są już na mojej osobistej czarnej liście), a Szczypunia codziennie. W dodatku śpi w poprzek łóżka, dzięki czemu mam przez całą noc przykurcze mięśni, a od rana moja obręcz miednicza jest w zupełnie innej płaszczyźnie, niż góra ciała. Co byłoby praktyczne, gdybym zamierzała uczyć się irlandzkich tańców (gdzie jak wiemy nogi poruszają się niezależnie od reszty ciała) – niestety, nie mam takich planów. Natomiast pół dnia chodzę bokiem jak krab i pojękuję przy schylaniu. Nie wiem jak to rozwiązać, Drogi Pamiętniku.

„Love, Nina” – cudowny, uroczy serialik, tylko dlaczego taki krótki? I jakim cudem ona chodzi cały czas boso („Ho ho, założyłaś tenisówki, to twój odpowiednik dekoltu”) i ma czyste stopy? No OK, na ulicy jest sporo kałuż (w sklepie też była bez butów, bo nie zauważyłam?). Oraz nie wychwyciłam, czemu mieszka u nich ten poeta, skoro Helenka chodzi na randki z innymi. Oczywiście wielką jego zaletą jest to, że jest stary i ludzie ze sobą dużo rozmawiają na interesujące tematy, bo nie ma smartfonów i internetu. 

Śniła mi się kura, a N. żaba. Ale nie jednej nocy, więc nie wiem, czy się liczy. 

IMGW ostrzega, że nadchodzą ulewy i porywiste wiatry, a Antoni Macierewicz został marszałkiem. Naprawdę, niczego dobrego po listopadzie się spodziewać nie można. Idę zjeść kostkę masła na uspokojenie.