Żeby nie było nudno, to w najgorszy możliwy weekend zimy mój mąz postanowił powiesić zasłonki w Świnoujściu. Nic to, że mamy do przejechania 600 kilometrów, a snieg non stop jak te dzwony w kosciele na Ursynowie od 6 rano, za przeproszeniem. I nic to, że ma gorączkę i katar jak smok.
No więc pojechaliśmy, albowiem nie ma na świecie siły, która pokrzyżowałaby plany mojego męza.
W związku z czym jesteśmy nad morzem. Morza nie stwierdziłam – byliśmy tam dziś na chwilę i mam smutną wiadomośc – morza nie ma. Widziałam jamnika, który bardzo nie chciał spacerować po białym gównie, w związku z czym jechał na czterech łapach, ciągnięty na smyczy przez pańcia. Ja identycznie, z tym, że na dwóch łapach. Bardzo miło chodzi się wykopanymi w śniegu tunelami, siegającymi klatki piersiowej.
W dodatku katar N. zaczyna przełazic i na mnie. Wziąwszy pod uwagę, że bakterie, które dały radę zmóc N. musza być minimum wielkości dżdżownicy i mieć uciąg około 15 ton, nie jest to nic przyjemnego. Łupie mnie w głowie i kicham.
Jadłam całkiem smaczne pierogi w Karczmie Polskiej, a byłoby jeszcze milej, gdyby podano mi je na talerzu bez tej wody, w której się gotowały.
Zastanawiam się, czy damy rade stad wyjechać przed 17 kwietnia, bo właśnie wyjrzałam przez balkon i ZGADNIJCIE, CO! NIESPODZIANKA! SNIEG PADA!!!
AAAAAAaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa.
Moja droga, nie da się przeoczyć, idziesz sobie promenadą i mniej więcej po środku, koło takiej koszmarkowatej smażalni pod dachem z eternitu (nie wiem, może tego już nie ma) skręcasz ku morzu. W głębi stoi niepozorna murowana buda a w budzie pan Zbyszek, pani Małgosia, zimne piwo i najlepsze gofry, jakie w życiu jadłam.
Co prawda w Świnoujściu ostatnio bywamy głównie na uroczystościach rodzinnych i do Kei nie zaglądamy, ale Keja chyba jeszcze stoi.
Zasłonki! Zasłonki!
I podłączyc telewizor!
A “Keja” to gdzie jest? Bo ja jeszcze się niezbyt dobrze orientuję, bardzo mnie interesuja KULTOWE lokale swinoujskie.
Kiedy z Pumcią wybraliśmy się przed kilkoma dniami do Lipska, zastanawiałem się czy gdzieś w Polsce są takie świry, co my, które decydują się przejechać kilkaset kilometrów celem zrobienia zakupów (to w naszym przypadku), które z różnych względów nie mogą być zrobione w Polsce.
Widzę, że nie jesteśmy jedyni. Tutaj jeżdżą ludzie wieszać firanki. Już się poczułem, jak u siebie 🙂
!Pozdrawiam
A ja się popłakałam nad bakteriami…
W Świnoujściu zwykle pogoda jest taka, no fest. Jak gdzie indziej lekko dmucha, tam wieje i to dookoła. Jak wszędzie indziej jest coś koło śniegu, to tam jest śniegu po pachy. Jak wszędzie indziej zaczynają się roztopy, to Świnoujście odpływa… więc uważaj, byście i wy nie odpłynęli tego 17 kwietnia.
A poza tym, pozdrów ode mnie, proszę, promenadę i Keję, o ile czynna.
O, to masz nadzieję, że do 17 kwietnia przestanie padać? Optymistka…
Snieg jest cudowny. jest biały, puszysty, pada pieknymi gwiazdkami…. 🙂
popłakałam się.
niestety, nie ze współczucia dla Ciebie, chociaż oczywiście Ci współczuję.
Rozczulił mnie opis tego jamnika, który jechał na czterech łapach i Ciebie na dwóch łapach. Pomimo współodczuwania tego samego rodzaju uczucia na widok białego cholernego gówna, popłakałam się jednak ze śmiechu 🙂