O MORMYSZCE I MAJONEZIE

Zmęczona jestem, bo odpoczywaliśmy w weekend w Łańsku. W rolach głównych wystąpili: galareta z nóżek, mój mąż – światowy czempion dowcipu wyczynowego, mormyszka, smażony majonez oraz duszek.

Duszka zrobila koleżanka łuczniczka. Jak robimy duszki, wie chyba każdy: pustą butelkę po wódce się ogrzewa, odkręca i podpala opary. Tylko, że w naszej butelce chyba zostało za dużo wódki, czy też może za mocno była ogrzana… Nie wiem, jakie procedury BHP zawiodły, ale zamiast duszka mieliśmy MIOTACZ PŁOMIENI, o mało nie podpalający chałupy, oraz spaloną skórę z dłoni i przedramienia. TAK TO JEST, jak się wódki nie dopija!

Mormyszki zabrakło naszym dzielnym wędkarzom. Rozłożyli wędki na pomoście i następnie wychodzili je odwiedzać, wracali lekko cuchnąc cygarami i z tłumaczeniem, że nie biorą, BO NIE MA MORMYSZKI. Gdyby była mormyszka, to ho ho ho! Nie udźwignęliby połowu. Musieliby przywiązywać sobie te ryby do pleców, boby ich nie dowlekli. Każdy by wrócił z weekendu z 60 kilogramami ryby. Na widok mormyszki ryby po prostu lawiną ruszają na brzeg, po drodze same się patrosząc i skrobiąc. Taka to rybia wunderwaffe, ta mormyszka.

Kupili tę mormyszkę dziś, po drodze w Stawigudzie. Jest to kawalątek blachy, wielkości połowy paznokcia małego palca, z doczepionym maciupkim haczykiem. Tjaaa.

Smażony majonez wystąpił na kanale Kuchnia+ (oglądaliśmy albo skoki narciarskie, albo programy kulinarne). Gromada ludzi w jakimś konkursie dostała zadanie od jurorki – usmażyć coś w głębokim tłuszczu (jurorka była z Południa USA, od razu ją polubiłam). Różne rzeczy smażyli, z ostrygami włącznie, ale jeden usmażył MAJONEZ. Myślałam, że to jakiś skrót myślowy albo taka nazwa potrawy, ale wyguglałam przepis, i nie, nie żaden skrót – tylko SMAŻONY MAJONEZ. Majonez się trzyma w zamrażarce, następnie z takiego zestalonego nabiera kuleczki, macza w cieście i smaży na głębokim tłuszczu. “Podawać z secret sauce” – napisali na końcu. Poszukałam zatem przepisu na secret sauce – voila: zmieszać pół na pół ketchup z majonezem. Więc majonez, smażony w cieście, w głębokim tłuszczu, z majonezem. Mimo mojego umiłowania do kury z KFC, przed CZYMŚ TAKIM jednak bym uciekła z krzykiem, bo nawet przy czytaniu przepisu cholesterol mi bulgotał.

Oraz poryczałam się na “Epoce lodowcowej 2” (włochate mnie zawsze wzrusza, a jeszcze z trąbą?…).

A niespodziewany medal w skokach narciarskich to i tak nic, w porównaniu z informacją z Florydy, gdzie się pod domem zrobiła MEGA DZIURA W ZIEMI i wciągnęła śpiącego faceta.