SZTUKAMIĘS

Jako, ze na topie kuchnie miedzynarodowe, to postanowilam zrobic sobie sciagawke na wypadek wypadku – to znaczy, ja w skarpetkach frotte lubieznie przewracam strony kolejnej powiesci z serri “KAMELEON”, a tu nagle – pukanie do drzwi i kataklizm w postaci gosci zdrozonych, wiatrem wysmaganych, a ich zoladki glosnym burczeniem sugeruja ze POCZESTUNEK NIE BĘDZIE ZLE PRZYJETY.

I teraz wkraczam JA – wytworna i szarmancka pani domu, w sukience koronkowej i perlach, z naturalnym wdziekiem udaje się do kuchni i w 15 minut przyrzadzam znakomity, lekkostrawny i wytworny posilek, nie przerywajac w miedzyczasie konwersacji. Poczestunek będzie zgodny z wszelkimi trendami kuchennymi wszytkich babskich szmatlawcow z ostatniego miesiaca, ponieważ:

KROK PIERWSZY: BAZA
Bierzemy najwieksze talerze, jakie mamy w domu i na srodku kladziemy BAZĘ posilku (nie przesadzajac z jej wielkoscia) – np. plaster zoltego sera, kawalek kielbasy, pol parowki, cwiartke pomirdora, pol jajka na twardo – CO TAM KTO MA w lodowce nie przesadnie aromatycznego (czytaj: ZASMIARDLEGO).

KROK DRUGI: GARNISZ
Na brzegu talerza ukladamy cos bezsensownego, niekoniecznie jadalnego, za to atrakcyjnego z wygladu – może to być np. papryczka jalapeno, ladna i czerwona, fredzelki z salaty, gwiazdka z plasterka marchewki wpisana w okrag cebulki lub kilka listkow zerwanych z roslinki, która PRAWIE NA PEWNO JEST MIĘTĄ a jeśli nie to RACZEJ NIE JEST WILCZĄ JAGODĄ.

I tera – KLU! Czyli KROK TRZECI – kuchnie JAKIEJ NARODOWOSCI WYBIERAMY?
W zaleznosci od tego jaka narodowosc wybierzemy, posypujemy (polewamy) rzeczoną bazę nastepujacymi ingrendiencjami:
CHIŃSKA – sos sojowy
WLOSKA – bazylia i parmezan, troche oliwy z oliwek
INDYJSKA – kurkuma i szafran (można dorzucic troche zoltego ryzu)
GRECKA – czosnek i czubryca
HAWAJSKA – plaster ananasa
ŻYDOWSKA – rodzynki
AMERYKANSKA – keczap
TURECKA – jogurt

VOILA! Gotowe, a żeby było fikusniej, do jedzenia podajemy PALECZKI zamiast widelca (albo jeszcze fikusniej – PO JEDNEJ paleczce, tlumaczac, ze to ostatni krzyk mody kulinarnej – nie czytalas ostatniego VOGUE wydanie francuskie?…). Do picia – wylacznie woda w dzbanku (z kranu W OSTATECZNOSCI, no chyba ze chcemy się gosci pozbyc permanentnie – zalecam mimo wszysko Muszynianke) w ogromnych baloniastych kielichach, na których widac każdy paluch, jakby np. wpadla FBI to będą chlopcy mieli jak znalazl.

Skutek podwojny: goscie predko nie wroca, a rozglos pojdzie, ze jestem URODZONA Chef’d, wyrafinowana, oczytana i jaka sympatyczna…

A JA SE WROCE NA KANAPE z ksiazka z serii KAMELEON i w moich skarpetkach frotte…